Ata tohumu, yerel ve geleneksel tarım pratikleriyle nesilden nesile aktarılan, genetik olarak değiştirilmemiş ve endüstriyel hibrit tohumlardan farklı olarak doğal yollarla üretilmiş tohumlardır. Bu tohumlar, yerel çiftçiler tarafından uzun yıllar boyunca korunmuş ve ekimden hasada kadar olan süreçte bölgesel koşullara uyum sağlamış bitki çeşitlerini temsil eder. 

Ata tohumları, genetik çeşitliliği koruyarak tarımın sürdürülebilirliğini ve gıda güvenliğini destekler. Çiftçilerin kendi tohumlarını üretip saklamaları, bağımsızlıklarını koruyarak dışa bağımlılığı azaltır ve tarımsal üretimin daha doğal ve ekolojik bir şekilde sürdürülmesine olanak tanır.

Ata tohumlarının kullanımı, hem ekolojik hem de kültürel açıdan büyük önem taşır. Bu tohumlar, kimyasal gübreler ve pestisitler olmadan da sağlıklı ve verimli ürünler verebilir, bu da çevreye ve insan sağlığına zarar vermeyen tarım uygulamalarını teşvik eder. 

Ayrıca, ata tohumları, yerel yemek kültürlerinin ve geleneksel tarım bilgelerinin korunmasına katkıda bulunur. Küresel tarım endüstrisinin tek tip ürün yetiştirme eğilimlerinin aksine, ata tohumları yerel çeşitliliği ve biyoçeşitliliği destekler, böylece tarımsal sistemlerin iklim değişikliği ve hastalıklara karşı daha dirençli olmasını sağlar.

Ata tohumu, geleneksel yöntemlerle yetiştirilmiş, genetik olarak değiştirilmemiş ve yerel koşullara uyum sağlamış tohumları ifade eder. Bu tohumlar, yerel çiftçiler tarafından nesilden nesile aktarılarak korunmuş ve tarımsal biyolojik çeşitliliğin sürdürülmesine katkıda bulunur. Ata tohumlarının kullanımının önemi, yerel tarım çeşitliliğini korumak ve sürdürülebilir tarım uygulamalarını desteklemektir. 

FAO'ya (Birleşmiş Milletler Gıda ve Tarım Örgütü) göre, "Yerel tohum çeşitlerinin korunması, tarımsal biyolojik çeşitliliği ve gıda güvenliğini sağlamak için hayati öneme sahiptir" .

Ata tohumunun önemi, tarımsal biyolojik çeşitliliğin korunması ve sürdürülebilir tarım uygulamalarının desteklenmesinde yatar. Bu tohumlar, yerel koşullara ve iklim değişikliklerine karşı daha dirençli olup, kimyasal gübre ve pestisitlere ihtiyaç duymadan verimli ürünler sağlayabilir. Ata tohumları, yerel gıda kültürlerinin ve tarım bilgisinin korunmasına da katkıda bulunarak, çiftçilerin bağımsızlığını artırır ve tarımsal üretimi daha ekolojik ve ekonomik açıdan sürdürülebilir kılar. Ayrıca, genetik çeşitliliği artırarak, hastalıklara ve zararlılara karşı doğal bir savunma mekanizması oluşturur, böylece tarım sistemlerinin uzun vadeli dayanıklılığını sağlar.

Ata tohumundan elde edilen ürünler, genetik çeşitliliği ve lezzet zenginliğini koruyan, doğal yöntemlerle yetiştirilmiş gıdalardır. Bu ürünler, genetik olarak değiştirilmemiş ve kimyasal gübre veya pestisit kullanılmadan yetiştirildiği için daha doğal ve besleyicidir. 

Ata tohumu ürünleri, yerel iklim ve toprak koşullarına uyum sağlamış çeşitlilik sunar, bu da onların hastalıklara ve zararlılara karşı daha dirençli olmasını sağlar. 

Ayrıca, bu ürünler, geleneksel tarım yöntemleriyle üretildikleri için çevreye daha az zarar verir ve sürdürülebilir tarım uygulamalarını destekler. Sonuç olarak, ata tohumundan elde edilen ürünler, hem çevreye dost hem de sağlıklı ve lezzetli gıdalar sunar.

Ata tohumu bulmak, modern tarımda yaygın olarak kullanılan endüstriyel hibrit tohumlara kıyasla daha zor olabilir, ancak imkânsız değildir. Geleneksel tarım yöntemlerine ve yerel tarım bilgisine önem veren çiftçiler, tarımsal araştırma enstitüleri ve tohum bankaları ata tohumlarının korunmasına ve dağıtılmasına yardımcı olmaktadır. Bu tohumlar genellikle yerel pazarlar, çiftçi kooperatifleri ve bazı özel kuruluşlar aracılığıyla temin edilebilir.

Türkiye'de ata tohumu üretmek ve almak yasak değildir. Aksine, yerel tohumların korunması ve kullanımı teşvik edilmektedir. Tarım ve Orman Bakanlığı, ata tohumlarının korunması ve yaygınlaştırılması için çeşitli projeler ve programlar yürütmektedir. Bu projeler, yerel tohum çeşitlerinin tespiti, korunması ve çiftçilere dağıtılmasını amaçlamaktadır.

Örneğin, "Yerel Tohum" projesi kapsamında, Türkiye'nin farklı bölgelerinden toplanan yerel tohumlar koruma altına alınmakta ve çiftçilere dağıtılmaktadır. Ayrıca, tohum takas şenlikleri ve benzeri etkinlikler düzenlenerek çiftçiler arasında tohum paylaşımı teşvik edilmektedir.